LICHT-ELYSEUM-DE ZAAIER

Terug



LICHT

waarom kan ik rood niet ruiken
en heeft groen echt geen gewicht
kan ik donkerblauw niet horen
stuurt azuur mij geen bericht
‘t  is heel simpel
moet je weten
ik vertel in dit gedicht
kleur, dat heeft gewoon geen massa
‘t is reflectie van het licht.


ELYSEUM

loop voorbij
langs grauwe muren
ontvlucht overbevolkte
steden en
kolkende mensenmassa’s
zoek rustgevende
landschappen
bomen velden
stromende rivieren
nevelige vergezichten
het elyseum van de verwachting
vergeet de chaos van de
de beschaving luister
naar het sterrenlicht
dompel onder in
kosmische vergetelheid
los op verdamp vermeng
met de oorsprong
wordt de bron,
vergeet, besta

DE ZAAIER

de man ging
door  het duister
het boek was uit
zijn glas was leeg
ver in de kleine uurtjes
had hij zijn dag verlengd
voor rust en stilte
die pas laat
ontstaat
en in het donker
zocht hij de sponde
beantwoorde hij
zijn lichaamstaal
die hem dwong
te erkennen
dat de biologische klok
niet straffeloos
wordt opgerekt
maar morgen
overdag
zou hij toch
weer uurtjes zaaien
die  hij ’s avonds
weer zou oogsten




Geen opmerkingen:

Een reactie posten