# ME TOO

TERUG NAAR
http://cornelis-art.blogspot.nl/
hier naar gedichten en verhalen


Als u onderstaand statement leest gaat u automatisch akkoord met de voorwaarden

ME TOO

De tijdgeest slaat gaten in je zelfbewustzijn. Ik weet niet of ik dit zou moeten vertellen maar ik voel dat ik hier niet alleen in sta. Voor mijn gevoel moeten er miljoenen zijn die dit hebben mee gemaakt. Of ze het net als ik zo hebben ervaren is een groot vraagteken. Ik ben ik nog niet uit. Het ook al zo lang geleden. Alle beelden en sensationele chocoladeletters drijven diegenen die er al dan niet mee te maken hebben in een spiraal van twijfel en terughoudendheid. Ik weet zeker dat het mij is overkomen, gewoon omdat het mij als waarheid is aangereikt. Persoonlijk. Door haar zelf notabene. Ik begrijp dat het toentertijd cultuurhistorisch gezien bijna niet anders kon, maar toch, ik was klein, heel klein en ik kon mij niet verdedigen. Er werd gewoon niets gevraagd,ik werd voor een voldongen feit gesteld. Met als bijeffect, ik werd er rustig van. Mijn herinnering laat mij in de steek het gaat zoveel jaar terug, maar hoe meer ik er over nadenk hoe meer ik er zeker van ben dat ook ik op zeer jeugdige leeftijd werd geconfronteerd met gedwongen handelingen welke ik in mijn onschuld als gebruikelijk accepteerde. Of ik dat wel wilde? Geen idee. Eigenlijk kun je zeggen dat ik toen handelingsonbekwaam was. Hoe kwetsbaar kun je zijn. Niet dat ik mij geroepen voel om een aanklacht in te dienen, zoals in veel van deze gevallen ontbreekt ieder bewijs. Terug kijkend op wat er daarna allemaal is gebeurd durf ik te zeggen dat ik niet echt nadelige gevolgen aan heb over gehouden. Maar met alles wat er nu over wordt gepubliceerd ga ik nadenken of het van invloed is geweest om mijn latere ontwikkeling. Oorspronkelijk ben ik achteraf redelijk beschermd opgevoed. Ik vermoed dat anderen in mijn omgeving er vanaf wisten. Maar niemand heeft geprotesteerd, niemand keek of het wel door de beugel kon. Je moet niet vergeten dat in die tijd de kerk nog macht had, dat de pastoor in de buurtgemeenschappen die je toen had, de zogenaamde 'parochies' wezenlijk invloed had op het sociale gebeuren. Nogmaals, mijn volwassenwording heeft er niet onder geleden. Er zullen altijd mensen zijn die zeggen 'waar maak je je dan druk om'. Waar de een het een aanranding vind, zegt de ander dat je niet moet zeuren.  Omdat het in mijn geheugen niet terug is te vinden vermoed ik dat het niet zo lang heeft geduurd. Misschien dat hypnose therapie daar uitsluitsel in kan geven, maar, wil ik dat wel? Het oprakelen zou in negatieve zin alleen maar verliezers opleveren. De 'dader' is al lang overleden. Mag ik haar wel 'dader' noemen. Ook zij was in dit geval een slachtoffer van haar tijd. Ik kan eigenlijk alleen maar met tedere gevoelens aan haar terug denken. Ik vermoed dat ook zij gedwongen werd. Ze had gewoon geen keus. Maar ja. Elke dag weer op het nieuws. Al die praatgroepen. Hoor en wederhoor. Kranten. Vloggers. .Bloggers. Actualiteitenprogramma's. Je wordt er gek van. En dan ga je twijfelen. Moet ik ook… ME TOO???? 

Cornelis




Geen opmerkingen:

Een reactie posten